Making a murderer

In 2015 verscheen ‘Making a Murderer´ op Netflix (Ricciardi & Demos, 2015). De tien meeslepende afleveringen lieten ons allemaal met open mond op de bank zitten. En als seizoen 1 je nog niet heeft overtuigd dat Avery en zijn neefje onschuldig zijn, dan brengt seizoen 2 daar snel verandering in.

Door: Sanne Paras

Om de serie goed te kunnen begrijpen, is het belangrijk  om even te kijken naar het rechtssysteem in Amerika. In grote lijnen heb je onderaan de 94 federale districtsrechtbanken (district courts). Wil je in hoger beroep, dan ga je naar een van de 13 courts of appeals. Als dat mislukt, kun je nog naar het Hooggerechtshof: United States Supreme Court. Verder heeft iedere staat zijn eigen rechterlijke instanties (PrisonLAW, 2018). In zo’n state court zijn Steven Avery en zijn neefje Brendan Dassey – terecht of niet – veroordeeld.

De docu-serie, die over een periode van 13 jaar gefilmd werd, laat het waargebeurde verhaal van de familie Avery zien (Ricciardi & Demos, 2015). Steven Avery heeft de hoofdrol, al is het niet zo’n hoofdrol waar je trots op kan zijn. Ze leidden een rustig leven in Mishicot, Winsconsin, waar ze door medebewoners als de ‘Sjonnies en Anita’s’ van de buurt worden gezien. Maar ze trekken genoeg klanten met ‘Avery’s Auto Salvage’, hun eigen autosloperij. Hun leven veranderde snel toen Avery vast zat voor verkrachting, totdat hij in 2003, na 18(!) jaar in de gevangenis, onschuldig werd bevonden door nieuw DNA-bewijs. Voor die 18 jaar van zijn leven eiste hij een schadevergoeding van 36 miljoen dollar (Hoeven, 2016). Je zou denken dat zoiets je geen twee keer overkomt, totdat Avery in 2005 gearresteerd werd voor de moord op fotografe Teresa Halbach. Haar auto en lichaamsdelen werden gevonden op het terrein van Avery’s Auto Salvage en in de auto werd ook nog bloed aangetroffen van Avery. Uiteindelijk blijkt het allemaal niet zo simpel, want Avery zegt dat hij erin geluisd wordt door de politie. Sommigen denken dat de eis voor de schadevergoeding hier iets mee te maken heeft.

Het verhaal begint met de autosleutel van de auto van Halbach. Bij de eerste huiszoeking in Avery’s woning, naar aanleiding van de moord op Halbach, werd er door de politie geen autosleutel gevonden. Toen agenten een paar dagen later een volgende huiszoeking deden, lag de sleutel daar ineens. Aanwijzingen over het plaatsen van bewijs, leugens van getuigen en experts en het niet kloppen van alibi’s stapelen elkaar op. Als je denkt dat het niet erger kan, wordt het 16-jarige neefje van Steven, Brandan Dassey, ook verhoord, aangehouden en veroordeeld. Zou de politie Avery dan echt ten onrechte vasthouden? De documentairemakers vinden van wel, en dat is duidelijk te merken, want de documentaire schreeuwt het woord ‘onschuldig’. Als je ook maar een beetje beïnvloedbaar bent – ik dacht dat ik dat niet was, maar na deze serie begin ik aan mezelf te twijfelen – bestaat er geen twijfel: Avery en Dassey zitten ten onrechte vast. Want wat deze serie je laat zien, wijst daar op. Buiten dat het (waarschijnlijk) allemaal feiten zijn die je ziet, en je dus logisch kan bedenken dat ze inderdaad onschuldig vastzitten, hoor je veel te weinig van de andere kant van het verhaal.

Aanwijzingen over het plaatsen van bewijs, leugens van getuigen en experts en het niet kloppen van alibi’s stapelen elkaar op. 

In het tweede seizoen heeft Avery een nieuwe advocate: Kathleen Zellner. Deze queen in het terugdraaien van onterechte veroordelingen, springt er deze keer uit als hoofdrolspeelster. Als je dit seizoen nog niet gezien hebt: het is een échte aanrader. Vooral als je wil dat je mond nog verder openvalt tijdens het kijken. De advocate van Avery gaat aan de slag met nieuwe DNA-technieken (hopelijk met net zo’n succes als in 2003), waarmee ze de échte dader probeert te achterhalen. Ook gaan ze dieper in op de veroordeling van Dassey. Hij zit namelijk vast op grond van één bewijsstuk: zijn bekentenis, die volgens velen onvrijwillig is. Maar is het nu eindelijk zo ver? Komen ze dan éindelijk vrij na meer dan 10 jaar?

Ga vooral kijken en be open minded! Maar ik denk toch dat als je klaar bent met bingewatchen je hetzelfde zegt als ik: ‘’Mam! Ik ga een brief schrijven naar Steven en Brendan, ze zijn onschuldig.’’

Literatuur:

Hoeven, J, van der. (2016). Making a murderer: Steven Avery onschuldig vast? Geraadpleegd via https://www.metronieuws.nl/nieuws/showbizz/2016/01/making-a-murderer-steven-avery-onschuldig-vast

Kraak, H. (2018). Seizoen twee van Making a Murderer geeft een kijkje in een onbekend deel van de rechtspraak: de fase na een veroordeling. Geraadpleegd via https://www.volkskrant.nl/cultuur-media/seizoen-twee-van-making-a-murderer-geeft-een-kijkje-in-een-onbekend-deel-van-de-rechtspraak-de-fase-na-een-veroordeling~b131d6da/

Kuijsten, S. (2018). Making a murderer: het tweede seizoen. Geraadpleegd via https://www.advocatenblad.nl/2018/10/19/making-a-murder-het-tweede-seizoen/

Ricciardi, L. (regisseur) & Demos, M. (regisseur). (2015, 18 december). Making a Murderer [Documentaireserie]. Verenigd Koninkrijk: Synthesis Films.

PrisonLAW. (z.d.) Verenigde Staten. Geraadpleegd via https://www.prisonlaw.nl/landen/verenigde-staten?showall=&start=2

Regt, H, de. (2017). Opiniestuk. Geraadpleegd via https://universonline.nl/2017/06/29/wetenschap-laatste-reddingsboei-voor-onschuldige-steven-avery

Ricciardi, L., Demos, M. (regisseurs). (2015, 18 december). Making a Murderer. In L. Ricciardi, M. Demos (uitvoerende producenten). Amerika, Winsconsin: Netflix.

Verhagen, F. (z.d.) Juryrechtspraak. Geraadpleegd via https://www.amerika.nl/amerika/reisgids/cliches-amerika/juryrechtspraak/

Eindredactie: Melloney Temmerman

Winkelmandje