David heeft na een aantal decennia besloten om het roer om te gooien: waar hij voorheen koos voor de richting van de drugs- en wapenhandel, verdient hij nu zijn geld legaal. Heilige Boontjes gaf hem de kans die hij nodig had. Bij Heilige Boontjes krijgen leden van CIA nu 10% korting!
Door: Vonne van der Duijn Schouten
“Nadat ik een groot deel van mijn in de gevangenis doorbracht, wilde ik mijn leven beteren. Via de reclassering kwam ik bij Heilige Boontjes terecht. Dit is een horecagelegenheid in Rotterdam waar vooral jongeren een kans krijgen om te re-integreren op een duurzame manier. Het grand café bestaat sinds 2015 en de eigenaren hielpen ondertussen al ruim 120 jongeren om hun leven te beteren. Inmiddels werk ik hier nu twee jaar. Hier ontmoette ik de juiste mensen en kreeg ik de kans om goede keuzes te maken. Ik had geen werkervaring, maar toch kon ik hier aan de slag. Ik hoefde mijn geld niet meer op een illegale manier te verdienen.
Jeugd
Ik was zes jaar toen ik met mijn vader vanuit Kaapverdische eilanden naar Nederland vertrok. We gingen in Capelle wonen, waarna mijn vader al snel een nieuwe relatie kreeg. De band tussen mij en haar was niet goed, wat leidde tot mijn uithuisplaatsing. Ik kwam in kindertehuizen terecht. Kijk, dat is niet makkelijk als je zo jong bent. Je wordt beïnvloedbaar en onzeker. Toen ik een jaartje of achttien, was, ging ik een weekendje bij mijn zus in Rotterdam logeren. De vrijheid die ik van haar kreeg was mij volkomen onbekend. Ik kon nu stappen en hoefde niet op tijd thuis te zijn – waar dat in het tehuis wel moest.
Na dat weekend was ik om: ik kon mij niet meer aan de opgelegde regels houden van het tehuis en werd rebelser. Ik besloot bij mijn zus in te trekken. Ik bleef later op en ontmoette de buurjongen van mijn zus. Hij introduceerde mij aan anderen. Mijn leven veranderde, en niet in positieve zin. Weet je, als je zo jong bent, wil je erbij horen en stoer gevonden worden. Als je veel op straat bent en snel geld kunt krijgen, begint het. Ik hoorde twee van mijn vrienden praten over een tripje naar Curaçao. Bolletjes slikken en zo snel geld verdienen, dat wilde ik ook. Ik besloot om met ze mee te gaan.
Gevangen in Suriname
De eerste twee keer ging het goed, ik had nog nooit zo veel geld gekregen. Toen werd ik gearresteerd. Hoe? Normaal slik je de bolletjes met cocaïne in, maar ik had zo veel meegenomen dat ik een deel in mijn bagage kwijt moest. De douane had het door en ik moest drie maanden zitten in Nederland. Toen ik weer op vrije voeten kwam, dook ik direct hetzelfde werkveld in. Weet je, ik had nog steeds geld nodig. Die drie maanden hebben het eigenlijk erger gemaakt. In de gevangenis breidde ik mijn netwerk uit en ontmoette ik grotere spelers. Eenmaal vrij, ging ik met hernieuwde connecties naar Suriname, waar ik de bolletjes voorbereidde voor de jongens die ze vervoerden. Dit ging een tijdje goed, totdat de politie mij wederom te pakken kreeg.
Deze keer geen comfortabele cel in Nederland, maar de strafgevangenis in Suriname. In totaal zat ik daar twee jaar. De gevangenis in Suriname? Dat is echt een gekkenhuis. Het is gewoon een jungle; je zit met vijftig mensen op een paar vierkante meters. Zonder geld kom je nergens en ga je simpelweg dood van de honger. Als kersverse gevangene word je door de rest geacht om het house te saven. Je moet dus betalen. Allereerst betaal je een soort van huur aan de kamerbaas, dat is degene die het langst in de cel zit. Daarnaast moet je betalen voor een slaapplek. Hier zijn dat geen normale bedden, nee, dat zijn hangmatten. Als je dat niet betaalt, is de grond je slaapplek. Dat is vooral in het begin niet leuk. Er waren veel periodes waarin ik erge honger had. Behalve honger had ik ook wel angst. Ik was nog jong en dan kom je opeens tussen de grote mannen terecht.
Snel geld
Toen ik in Suriname vrij kwam, belandde ik toch weer in de criminaliteit. Bang om nog een keer gepakt te worden was ik niet. Dat ben ik pas sinds de laatste jaren, nadat ik voor de laatste keer vast zat. Daarvóór kon ik alleen denken aan snel geld verdienen. Ik kende ook niks anders. In de gevangenis in Suriname leerde ik een Franse boy kennen, die dingen voor mij kon regelen in Frankrijk. Ik nam contact met hem op en toen ik vrijkwam ging ik dealen in heroïne. Uiteindelijk heb ik in Frankrijk een jaar of zeven vast gezeten. Daarna maakte ik de overstap naar wapenhandel, door uit Portugal wapens te halen en naar Nederland te vervoeren. In Portugal kon ik vijftig stuks kopen voor duizend euro. Dan ging ik met de bus naar Nederland, waar ik ze verkocht voor vierhonderd euro per stuk. Ja, reken maar uit. Deze business heb ik dus ook een tijd gedaan, totdat ik weer gepakt werd. In Portugal moest ik uiteindelijk een paar jaren zitten, ik was toen halverwege de dertig.
Ik ben in mijn leven veel beroofd, door vijanden én vrienden, omdat ik zelf nooit geweld gebruikte. Ik ben niet agressief en mensen wisten daardoor dat ik een makkelijk doelwit was. Ik heb een groot deel van mijn leven achter tralies gespendeerd en weggegooid. Ik was er hélemaal klaar mee. Nu werk ik in de keuken bij Heilige Boontjes. Ik had nooit gedacht hier te belanden, maar ik heb het ontzettend naar m’n zin. Ik ben blij met de dingen die ik nu doe en heb een fijne woning in Rotterdam Zuid. Soms vragen vrienden van mij die nog steeds bezig zijn met criminele activiteiten of ik nog een klusje wil doen. Ik sla dit altijd af. Ik verdien mijn geld nu eerlijk. De dingen kunnen soms heel mooi lopen. “